Σημείωση: Στην κομμωτική, όταν μιλάμε για θεραπείες μαλλιών αναφερόμαστε κυρίως στα ταλαιπωρημένα ή κατεστραμμένα μαλλιά. Παρατηρώντας και εντοπίζοντας κάτι που αφοράείτε ασθένεια του δέρματος του κεφαλιού, είτε ασθένεια των μαλλιών, καλό θα ήταν το συντομότερο να επισκεφτείτε έναν δερματολόγο. Ο στόχος αυτού του άρθρου είναι η αναφορά και η περιγραφή των ασθενειών αυτών.
Οι ασθένειες των μαλλιών είναι πολλές, οι πιο συχνά παρατηρούμενες είναι:
● Η πιτυρίδα (πιτυρίαση)
● Η ψαλίδα ( τριχοπτύλωσις )
● Η ψωρίαση (ή κασσίδα)
● Η αλωπεκίαση
● Ο τριχοφάγος
● Το σπάσιμο της τρίχας
● Η φθειρίαση
Οι πιο πολλές από αυτές τις ασθένειες θεραπεύονται από τον δερματολόγο. Στο άρθρο αυτό δίνετε μόνο η κλινική εικόνα κάθε ασθένειας. Έτσι λοιπόν :
Πιτυρίδα : Υπάρχουν δυο μορφές πιτυρίδας: η ξηρή και η
λιπαρή.
Η ξηρή πιτυρίδα : Προκαλείται όταν η διαδικασία ανανέωσης και απολέπισης των καρατινοκυττάρων στο δέρμα μας(και το τριχωτό της κεφαλής), γίνεται με γρηγορότερους ρυθμούς από το φυσιολογικό και δημιουργεί μικρά κομμάτια μεγέθους 2 ως 3 χιλ. που ονομάζουμε πιτυρίδα. Αν δεν καταπολεμηθεί άμεσα μπορεί να εξελιχθεί σε λιπαρή πιτυρίδα. Η ξηρή πιτυρίδα θεραπεύεται με αντιπιτυριδικά σαμπουάν ενώ η λιπαρή χρειάζεται την βοήθεια του δερματολόγου. Η λιπαρή πιτυρίδα : Είναι το μεταβατικό στάδιο της ξηρής (πιτυρίδας) στην σμηγματόρροια η όποια δημιουργείται ως εξής: τα κομμάτια της ξηρής πιτυρίδας περιβάλλονται από υπερβολικά λιπαρές εκκρίσεις του στεαγόνου άδενος και εν συνεχεία γίνονται όλο και πιο μεγάλα, βαριά και λιπαρά δημιουργώντας ένα λιπαρό στρώμα στο κεφάλι. Η λιπαρή πιτυρίδα προκαλεί στο δέρμα της κεφαλής κνησμό και ερεθισμούς. Είναι δε πολύ πιθανό να προκαλέσει ακόμα και την πτώση των μαλλιών.
Η θεραπεία που ενδείκνυται να ακολουθήσει ο ασθενής είναι αντιπιτυριδική και συγχρόνως αντισμηγματορροοϊκή. Κατόπιν ιατρικής υπόδειξης ασφαλώς.
Η ψαλίδα : Η ψαλίδα διακρίνεται με σκίσιμο της τρίχας στην
άκρη της. Παρουσιάζεται συνήθως σε μακριά μαλλιά και οι αιτίες που τη δημιουργούν είναι το συχνό και δυνατό βούρτσισμα, το λούσιμο με χημικά σαμπουάν, η μη χρήση μαλακτικής κρέμας μετά το λούσιμο, καθώς και το ηλεκτρικό πιστολάκι. Η ψαλίδα θεραπεύεται με κόψιμο ή κάψιμο του μέρους των μαλλιών που έχει προσβληθεί από αυτή. Για τη θεραπεία επίσης της ψαλίδας, χρησιμοποιούνται προϊόντα που περιέχουν σιλικόνη και κυρίως έλαιο σιλικόνης. Το υλικό αυτό το συναντάμε στο εμπόριο αυτούσιο ή πρόσθετο σε άλλα προϊόντα..
Η ψωρίαση : Έχει τα ιδία συμπτώματα με τον τριχοφάγο όμως προκαλείται από διαφορετικά μικρόβια. Εμφανίζεται κυρίως σε περιοχές που συγκρατούν υγρασία και το δέρμα παρουσιάζει διπλώσεις (βαθιές πτυχές) π.χ. μασχάλες, αγκώνες και στις κλειδώσεις. ‘Όταν δε βρίσκεται σε έξαρση προσβάλλει όλο το υπόλοιπο σώμα (και το τριχωτό της κεφαλής). Εμφανίζεται με μικρά κόκκινα σπιθουράκια, με πύον στην κορυφή τους και στο σημείο που παρουσιάζονται, το δέρμα γίνεται πιο σκληρό. Χρήζει ιατρικής φροντίδας και απαγορεύεται η χρήση χημικών προϊόντων κατά την διάρκεια εμφανίσεως της ασθένειας. 
Η αλωπεκίαση: Η ασθένεια αυτή πήρε το όνομα της από το “μάδημα” των τριχών της αλεπούς. Η ασθένεια αυτή παρουσιάζεται στον άνθρωπο από διάφορες αιτίες, ο πιο συχνός λόγος όμως, είναι η κληρονομικότητα. Η αλωπεκίαση αυτή είναι αθεράπευτη και εμφανίζεται από την ηλικία των 18 έως τα 30. Μια από τις αιτίες που δημιουργούν την κληρονομική αλωπεκίαση είναι η σύφιλη η οποία καταστρέφει τα χρωματοσώματα και λοιπά κύτταρα. Μια άλλη μορφή είναι η συγγενής αλωπεκίαση η οποία οφείλεται στην πάθηση του θυρεοειδούς αδένος. 
Ο τριχοφάγος : Η επιστημονική του ορολογία είναι σύκωσις ή γυροειδή αλωπεκία. Πρόκειται για μία μεταδοτική ασθένεια, που οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες (στρες, ψυχολογική πίεση κ.α.) ή στο μικρόβιο που ονομάζεται Αχώρ ή Αχώριον. Η εμφάνιση της ασθένειας, δημιουργεί σε διάφορες περιοχές του κεφαλιού κενά(φαλακρά) διαστήματα, σε σχήμα και μέγεθος νομίσματος. Αυτό συμβαίνει γιατί το μικρόβιο φράζει τους πόρους, με αποτέλεσμα να “κόβονται” οι τρίχες στην επιφάνεια του δέρματος. Ο τριχοφάγος θεραπεύεται μετά από επίσκεψη σε δερματολόγο. Σπάσιμο τρίχας : Οφείλεται στην κατάχρηση αλκαλικών προϊόντων (π.χ. αμμωνίας) που δημιουργούν τη διόγκωση σε ορισμένα σημεία της τρίχας με αποτέλεσμα η τρίχα να σπάσει. Δεν πρέπει λοιπόν ποτέ να τροποποιούμε αυθαίρετα την ισορροπία της φόρμουλας κάποιου τεχνικού προϊόντος και επιπλέον, πρέπει να επιλέγουμε το συνιστώμενο και κατάλληλο τύπο, ανάλογα πάντα με την φύση και την κατάσταση των μαλλιών.
Φθειρίαση (του τριχωτού της κεφαλής) : Είναι παρασίτωση του δέρματος η οποία προκαλείται από τις φθείρες (ψείρες) και συναντάται κυρίως στην προσχολική και εφηβική ηλικία ενός ανθρώπου. Η διασπορά της γίνεται με άμεση επαφή με το κεφάλι του ατόμου που φέρει ψείρες και όχι μέσω των ρούχων ή προσωπικών αντικειμένων. Συντηρούνται και τρέφονται απομυζώντας το αίμα του ξενιστή τους. Η ώριμή θηλυκή φθείρα, 1-2 ημέρες μετά τη γονιμοποίηση, γεννά ωάρια που προσκολλώνται στερεά στις τρίχες, μέχρι 1 χιλιοστό από το δέρμα, δεδομένου ότι η θερμοκρασία του σώματος είναι απαραίτητη για την επώασή τους. Κυρίως προτιμούν την περιοχή πίσω από τα αυτιά και το πίσω μέρος του κεφαλιού εν γένει. Σε 6-10 ημέρες εκκολάπτονται οι νύμφες και σε άλλες 10 ωριμάζουν σε φθείρες. Η ώριμη φθείρα έχει μήκος 1-3 χιλ. και στη διάρκεια της ζωής της ( 1-3 μήνες) εναποθέτει περίπου 300 ωάρια. Η φθειρίαση προκαλεί κνησμό (φαγούρα), ερεθισμό και επιμόλυνση του δέρματος. Για την αντιμετώπιση της φθείρας
http://ginacoiffures.blogspot.com/2011/02/blog-post.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου